Etrafima baktigimda hep senden bir
izler.. var.. masamda.. kazidigin isminin bas harfleri.. odamda..
aldigin oda parfumu.. en sevdigin o sallanan koltuk hepsi yerli yerinde
duruyor.. Tek eksigim sensin senin sesin nefesin kokun...
Hergun seni özlüyorum.. diycekler simdi insan nasil özler.. birde o
seni birakip gitmisse bir hirsiz gibi hayatindan özlüyorum iste.. cunku
ben.. onunla buldum kendimi yeniden dogdum karanliklar icinde idim beni
aldi ordan cikardi gökyüzüne.. Sonra yere cakti.. bir.. luzumsuz esya
gibi.. tuttu firlatti.. ama ben onunla gökyüzünde yasadigim gunlerin
hatrina onu özlüyorum..
belki ayri dunyalarin insani idik belki asla sonumuz olmiycakti tek
zoruma giden onun bir veda bile etmeden gitmesi hayatimdan hirsiz gibi
iki satir yazi ile...
'seni cok seviyorum ama gitmem gerek anla beni lütfen'
İnsan hem sever hem gidermi? gitmenin nesini anlar insan yani neyi
anlar.. seven insan neden ceker gider veda etmeden.. bunun anlayisli
olarak davranmak nasil birseyi ifade eder inan bilmiyorum. bilmedigim
icin kiziyorum öfkem cikiyor en tepeme bagirip cagirmak kirip dökmek..
canimi acitmak istiyorum ama hic bir sey senin giderken canimi acittigi
kadar acitmiycak bunuda biliyorum
Ama yinede icimdeki bu aci ile karisik olan sevdayi haykirmak
istiyorum. seni seviyorum belki bu yaziyi hic okumayacaksin biliyorum
ama ben seni seviyorum iste.. sen sevsende sevmesende.. olsanda
olmasanda