Yüksek Yüksek Tepelere Ev Kurmasınlar - Hikayesi

Yüksek Yüksek Tepelere Ev Kurmasınlar

Bu öykü Malkara köylerinden alınmış olup belli bir kişinin dilinden
yazıya geçirilmiş değildir. Çevrede herkes tarafından bilinen bir
öyküdür. Söylentiye göre, çok eskiden köyün birinde Zeynep isimli çok
güzel bir kız vardır. Onaltıya yeni bastığında Zeynep'i köylerindeki
bir düğünde aşırı (yabancı) köylerden gelen Ali isimli bir genç görür.
Ali Zeynep'i çok beğenir ve köyüne döndüğünde kızın babasına hemen
görücü gönderir. Zeynep'i Ali'ye verirler. Kısa bir zaman sonra
düğünleri olur. Ali, Zeynep'i alıp aşırı köyüne ****rür.

Zeynep'in gelin gittiği köy ile kendi köyü arası üç gün üç gece çeker.
Bu kadar uzak olduğundan dolayı Zeynep, anasını babasını ve
kardeşlerini tam yedi yıl göremez. Bu özlem Zeynep'in yüreğinde her gün
biraz daha büyüyerek dayanılmaz bir hal alır. Köyün büyük bir tepesinde
bulunan evinin bahçesine çıkarak kendi köyüne doğru dönüp için için
kendi yaktığı türküyü mırıldanır ve gözleri uzaklarda sıla özlemini
gidermeye çalışırmış.

Oysa kocası, Zeynep'in bu özlemine pek aldırış etmez. Kaldı ki eski
sevgisi de pek kalmadığından kendini fazlaca horlamaya, eziyet etmeye
başlar. Sonunda bu özlem ve kocasının horlaması Zeynep'i yataklara
düşürür.

Gün geçtikçe hastalığı artan Zeynep'in düzelmesi için, köyden gelip
gidenler de anasının babasının çağrılmasını salık verirler. Başka çare
kalmadığını anlayan Zeynep'in kocası da anasına babasına haber vermeye
gider. Altı gün altı gecelik bir yolculuktan sonra bir akşam üstü
Zeynep'in anası babası köye gelirler, Zeynep'i yatakta bulurlar.
Perişan bir halde Zeynep hala türküsünü mırıldanmaktadır. Aynı türküyü
anasına babasına da söylemeye başlar. Çevresindeki bütün köy kadınları
duygulanıp göz yaşı dökerler. Annesi fenalıklar geçirir ve bayılır.

Zeynep hasretini giderir, giderir ama artık çok geç kalınmıştır. Bir
daha onmaz, sonu ölümle biter. Herkes Zeynep için göz yaşı döker. İşte
o gün bu gündür bu türkü ayrılığın türküsü olarak söylenip durur.

Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar
Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler
Annesinin bir tanesini hor görmesinler

Uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim
Hem annemi hem babamı hem köyümü özledim

Babamın bir atı olsa binse de gelse
Annemin yelkeni olsa uçsa da gelse
Kardeşlerim yolları bilse de gelse

Uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim
Hem annemi hem babamı hem köyümü özledim

Kaynak:
Türk Halk Müziği ve Oyunları
Sayfa 164
Cilt1 Sayı4 Yıl1 - 1982