Zürafaların Pek Fazla Bilinmeyen Özellikleri

Yeni Üye Mesaj Sayısı : 12 Puanı : 5439 Kayıt tarihi : 22/07/09

Yemek borularında bir asansör sistemi vardır: Zürafaların boyunlarının
uzun olması, ağaçların en üst dallarına kadar uzanıp oradaki filizleri
ve bitkileri yiyebilmelerini sağlar. Ancak hiç çiğnemeden yuttukları bu
dikenli bitkiler önce dört bölmeli midelerine gider. Zürafalar daha
sonra bunları sindirmek için tekrar ağızlarına gönderir ve ağızlarında
çiğnerler. En sonunda da tekrar yutarak midelerinin bir başka bölmesine
gönderirler. Ancak besinin mideden ağza gidebilmesi için, yuttukları
bitkilerin birkaç metre uzunluğunda olan boyunlarından yukarı doğru
çıkması gerekir. Yüce Rabbimiz zürafaları besinleri yemek borusundan
yukarı doğru çıkaracak asansör benzeri bir sistem ile birlikte
yaratmıştır.Ağız ve diş yapıları ihtiyaçlarına
yöneliktir: Zürafaların dilleri 45 cm dışarı uzanabilir. Dişleri ise
bir tarak gibi olduğu için sert akasya dallarının dikenlerini ve
mineral gereksinimlerini karşılayan kemikleri rahatlıkla
çiğneyebilirler.
Renkleri
bulundukları ortama uygun olarak yaratılmıştır: Zürafaların benekli
derileri, onların kamuflaj yapmalarına uygun olarak yaratılmıştır.
Çünkü savan alanlarındaki ortamın rengi ile uyum içinde olmaları,
düşmanları tarafından fark edilmelerini zorlaştırır.

Vücutları,
hızlı koşmalarını sağlayacak biçimde yaratılmıştır: Zürafalar bir
tehlike anında koşarak 50-70 km. hıza ulaşabilirler. Koşmaya
başladıklarında başlarını pompalar gibi ileri geri götürür ve
kuyruklarını kıvırırlar. Koşarken diğer bir özellikleri ise, diğer
hayvanlar gibi ayaklarını çaprazlama atmamalarıdır. Önce ön ve arka
sol, daha sonra ön ve arka sağ ayaklarını kullanarak koşarlar.
Zürafanın bu koşma şekli, onun vahşi hayvanlar tarafından yakalanmasını
zorlaştırır.

Küçük gruplar
halinde yaşamaları güvenli bir ortam oluşturur: Zürafalar bütün
yavrularına birlikte bakarlar. Yetişkin zürafalar dönüşümlü olarak
yavruların başında nöbet tutarlar. Bu güvenlik sistemi sayesinde diğer
anneler rahatlıkla yavru zürafaları bırakıp kilometrelerce uzağa
yiyecek aramaya gidebilirler.

ZÜRAFANIN UZUN BOYNUNA UYGUN KALBİ

Zürafa dört beş metreye varan boyuyla
karada yaşayan hayvanların en uzun boylusudur. Bu uzun boyu nedeniyle
yaşayabilmesi için kalbinden iki metre yukarıdaki beynine kan
göndermesi şarttır. Bunun için olağanüstü güçlü bir kalbe ihtiyacı
vardır. Nitekim zürafanın kalbi kafasından daha büyüktür ve yaklaşık 60
cm uzunluğa ve 11.8 kg'lık bir ağırlığa sahiptir.

Zürafaların
kalbi 350 mm Hg'lik bir basınçla kan pompalayacak kadar güçlüdür. Diğer
bir ifadeyle, zürafanın tansiyonu 35’e çıksa bile bu durumun zürafaya
bir zararı olmaz. Canlılar arasındaki en yüksek kan basıncına sahip
olan zürafaların kalpleri dakikada 170 kez atmakta ve tüm vücuduna 75
litre kan pompalayabilmektedir.

Zürafalarda
bulunan kan hücresi miktarı, bir insanda bulunanın iki katıdır.
Zürafalar bir şey yedikten veya içtikten sonra kafalarını yerden
kaldırdıklarında, kalplerinin beyinlerine yeterli miktarda kanı
pompalayabilmesi için normalden iki kat daha fazla atması
gerekmektedir. Peki normal koşullarda pek çok canlının ölümüne sebep
olabilecek kadar güçlü olan bu sistem, nasıl olur da zürafaya zarar
vermez? Bunun nedeni, özel bir haznenin içinde bulunan sistemin,
basıncın bu ölümcül etkisini kaldırabilmek için küçük damarlarla
kuşatılmış olmasıdır.

Konu: Zürafaların Başı Neden Dönmez_? Paz Tem. 26, 2009 2:45 am

Zürafalar,
başlarını aşağıdan yukarı kaldırmak için çok fazla zaman harcarlar ve
bu yüzden kanın beyne gitmesi için vücutlarında kusursuz bir sistemin
olması gereklidir. Bu sistem, çok güçlü bir pompa biçiminde çalışan
kalp ve insandakinin iki katından daha fazla olan kan basıncından
oluşur. İşte böylelikle zürafalar, bayılma nöbetlerinden korunmuş
olurlar.

Nitekim zürafa
başını kaldırdığında, baştaki kan damarları neredeyse bütün kanı
yanaklarına, dillerine ya da deri gibi başın diğer bölümlerine
aktarmaz; sadece beyne akması için yönlendirir. Aynı zamanda, hayvanın
kalın derisi ve şahdamarındaki olağandışı bir kas -ki damarların
genellikle kasları olmaz- kanı baştan kalbe geri taşıyan damara baskı
yapar. İşte zürafa, bayılmayı
engelleyen insanlarınkinden çok daha iyi bir mekanizmaya sahip oldukları için bayılmaz.